Wie is Sikke?

Sikke Hiemstra is de vader van mijn oma Ank Hiemstra (1936-2003) en opa van mijn moeder Ellis de Vries. Hij is dus mijn overgrootvader van moederskant. Ik heb Sikke nooit gekend, aangezien hij twee jaar voor mijn geboorte is overleden. Dankzij zijn oorlogsdagboek en familieverhalen heb ik toch een beeld gekregen van de persoon die hij was.  

Sikke werd in 1905 geboren in het Friese plaatsje Oudega (W). Zijn moeder, Trijntje van Huizen (1878-1931), was huisvrouw en zijn vader, Jan Hiemstra (1876-1951), was smid van beroep. Sikke was de oudste van zijn broers en zussen. In totaliteit had Sikke 2 jongere broers en 2 jongere zussen. Zijn oudste zus was Tiete Hiemstra (1908-1940) en de jongste zus was Niene Hiemstra (1914-1990). Zijn jongere broers waren Fokke Hiemstra (1912-1989) en Andries Hiemstra (1917-2013).

Sikke had tijdens zijn jeugd een nauwe band met zijn familie, die ook later in zijn leven sterk bleef. Zijn moeder stierf echter vroegtijdig aan borstkanker in 1931. Sikke had hier veel moeite mee, aangezien hij erg gehecht was aan zijn moeder. Verder was Sikke in zijn jeugd onderdeel van een taptoe band en speelde de trommel.

In de jaren ’20 en ’30 werkte Sikke als zuivelarbeider en metaalbewerker. Daarnaast vervulde hij meerdere keren zijn dienstplicht in het Nederlandse leger. In 1925, 1928 en 1930 diende hij enkele weken bij het 9^e regiment infanterie. Sikke verhuisde uiteindelijk naar Hoorn, waar hij bij het waterleidingsbedrijf PWN van de provincie Noord-Holland ging werken. Bij het PWN hielp hij mee met de aanleg van waterleidingen bij mensen thuis. Door zijn loopbaan zag Sikke zichzelf vooral als een eenvoudige arbeider.

In Hoorn ontmoette hij tijdens een dansavond Ymkje de Jong (1908-1989). Ze kregen een relatie, en in februari 1930 trouwde Sikke met Ymkje. Ze kregen vier kinderen: hun oudste zoon Jan Hiemstra, hun dochter Ank Hiemstra, hun zoon Siep Hiemstra en hun jongste zoon Cock Hiemstra. Sikke spendeerde graag tijd met zijn vrouw en kinderen, en was daardoor een echte familieman.

Sikke was zeer sociaal en kon goed met andere mensen praten. Verder was hij trouw aan familie en vrienden, maar ook trouw aan gezag (voornamelijk als soldaat). Sikke had een sterke Friese identiteit en sprak vloeiend Fries. Hij bezocht graag zijn geboortedorp Oudega, aangezien hij dan weer in Friesland was. Bovendien was hij erebestuurslid van de Fryske krite (Friese regio) in Hoorn. De Fryske krite is een vereniging die zich voornamelijk bezighoudt met het behoud van de Friese taal en cultuur buiten Friesland. Daarnaast organiseren ze diverse culturele activiteiten, zoals toneelvoorstellingen of cabarets.

Sikke was ook lid van de Nederlands Hervormde Kerk (protestants) en ging daardoor vaak op zondag naar de kerk. Hij was koster voor de kerk en regelde praktische zaken rondom het kerkgebouw. Begin jaren 30 was hij ook lid van de Christelijke Jongelingsvereniging Filippus in Hoorn.

Daarnaast was Sikke zeer creatief. Hij speelde graag toneel en hield van cabaret. Sikke was gek op variété (een theatervorm met amusante voordrachten, dans, zang en optredens door artiesten) en gaf ook graag redevoeringen, voornamelijk in het Fries. Verder schreef Sikke ook gedichten, waarvan sommigen bewaard zijn gebleven. Daarnaast vond Sikke het ook leuk om te tekenen en te schilderen in zijn vrije tijd. De eerste pagina van zijn oorlogsdagboek bevat bijvoorbeeld een zelfportret van hem als soldaat. Sikke had ook een passie voor tuinieren en bezocht regelmatig zijn moestuintje. Tot slot maakte hij graag voorwerpen, zoals kandelaren en briefopeners van koper, of meubels zoals een voetenbankje.